วัยเด็ก หมายถึง น. วัยที่อายุยังน้อย.
น. วัยเด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่เดียงสา.
น. วัยที่มีอายุประมาณ ๑๓๑๙ ปี, วัยกำดัด ก็ว่า.
น. วัยของเด็กถัดจากวัยจูง.
[ไวยะวุดทิ, ไวยะวุด] น. ความเป็นผู้ใหญ่โดยอายุ.(ป. วย + วุฑฺฒิ).
น. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕๓๐ ปี,ใช้แก่หญิง.
น. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕๓๐ ปี,ใช้แก่ชาย.
น. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่๑๕๓๐ ปี.